Hodie primo hoc anno florem hototogis vidi! Quod me nuntiat aestatem vero abisse autumnumque adisse.
Putasne aere sicco aurula suavi, id tempus optimum runcandi esse? Olim ego quoque sic putavi….
Sed verum est nunc est aliud periculum. Vespa, id est. Aestate abiente, istae magnae volucres feroces negotiosae fiunt ad ante hiemen multas reginas novas quae solae amnis familiae hiemant. Pro quo, quid faciunt? Pervolant hic illic venandum.
Modo cum runcerem una talis venatrix ad me currebat ad herbas turbatas probandas. Sapientior est, si novit insectas territas saepe consistere. Ego territus autem citius quam exspectabam domo redivi.
Obiter, ovum agehae hesternum tutum erat.
